ပံုေတာ္ရာမ လို႔ ေခၚတဲ့ ရာမာယဏ ဇတ္ေတာ္ႀကီး ရဲ႕ဇတ္လမ္းအက်ဥ္း ဆိုေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ ရွည္ေနလို႔ အပိုင္းေတြခြဲၿပီး ေဖာ္ျပပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ စာ႐ိုက္ပ်င္းတာထက္ နာမည္ေတြကိုေတာင္ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားရတာမို႔ပါ။ (တခ်ဳိ႕ စာလံုးေပါင္း မွားေနတာ ရွိႏိုင္ပါတယ္။)
သိၾကား အသုရာ တိုက္ခန္း (ဖ်ာပံု နန္းတြင္းရာမဇတ္ေတာ္ႀကီး အဖြဲ႔)
ရာဝဏ ဖြားျမင္ခန္း
လကၤာဒီပ ဘုရင္ ဣရဏၰပုသွ် ဘီလူးမင္း ၏ သမီးေတာ္ ဂုႏၶီသည္ ဥယ်ာဥ္အတြင္း အပ်ဳိေတာ္မ်ားႏွင့္ကစားရင္း ဝိဇၨာထိုရ္ ႏွင့္ ေမတၱာမွ်ရာမွ ရာဝဏ၊ ဘိဘိသန (ဘိဘိဇန)၊ ဂမၻီ ႏွင့္ ဂုႏၻီဂႏၶ တို႔ကို ဖြားျမင္သည္။
ရာဝဏ ဆုပန္ခန္း၊ နန္းရခန္း
ဘီလူးငယ္မ်ားသည္ တေန႔ေသာအခါ ျဗဟၼာမင္းအား သစ္သီးဆြမ္းကပ္ၾကသည္။ ထိုအခါ ျဗဟၼာမင္းက လိုရာဆုေတာင္းေစေသာအခါ ကေလးငယ္မ်ားက လိုရာဆုကို ေတာင္းၾကသည္။
ရာဝဏ က အႏႈိင္းမဲ့စြမ္းအင္၊ ဆံုးစမဲ့ ဘုန္းတန္ခိုး ႏွင့္ ထာဝရ မေသႏိုင္ေသာ ဆုကိုေတာင္းသည္။ ျဗဟၼာမင္းက အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ အမ်ားထက္ႀကီးမားေသာ ဘုန္းတန္ခိုး၊ စြမ္းအင္ ႏွင့္ လူ၊ ေျမာက္၊ ေလးလက္နက္ ေၾကာင့္မွ တပါး မေသႏိုင္ေသာ ဆုကို ေပးသည္။
ဘိဘိသန က ပညာအရပ္ရပ္တို႔၌ ႂကြမ္းက်င္ႏွံ႔စပ္ကာ ထက္ျမက္ေသာ သုခမိန္ဆုကိုေတာင္းသၫ့္အတိုင္းရသည္။
ဂမၻီသည္လည္း အလွ ႏွင့္ မာယာတို႔၌ သူတထူးထက္ သာလြန္ေသာ ဆုကို ေတာင္းသၫ့္အတိုင္းရသည္။
အပ်င္းႀကီးေသာ ဂုႏၻီဂႏၶ က ထာဝရ အိပ္စက္ခြင့္ကိုေတာင္း၏။ ထာဝရ အိပ္စက္ျခင္းသည္ ေသျခင္းတရားျဖစ္သည္ ဟု ျဗဟၼာက ရွင္းျပကာ ၆ လ အိပ္ ၆ လ ႏိုး ဟု ဆုကို ေပးသည္။ ႏိုးေနေသာ ၆ လ အတြက္ စားစရာကို ပါေတာင္းေသာ အခါ ျဗဟၼာက ထိုဆုကိုေပးသည္။
ဘီလူးကေလးငယ္မ်ား အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ မယ္ေတာ္ဂုႏၶီ သည္ အဖိုးျဖစ္သူ လကၤာဒီပ ဘုရင္ထံ ေခၚေဆာင္ကာ ေရွ႕ေတာ္ သြင္းေလသည္။ ဘီလူးမင္းက ေျမးေတာ္ ရာဝဏအား နန္းအပ္ကာ ေတာထြက္ေတာ္မူသည္။ ရာဝဏ နန္းရေသာ္ ဒႆဂီရိအျဖစ္ ဘုန္းတန္ခိုး ထြန္းေတာက္ေလသည္။ ဒႆဂီရိ သည္ လကၤာဒီပ ကို တရားႏွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းျပဳသည္။
သိၾကား အသုရာစစ္ပြဲ
ဒႆဂီရိ မင္းျပဳစဥ္ စစ္႐ႈံးလာေသာ အသုရာမင္း က ဒႆဂီရိထံ စစ္ကူ ေတာင္းလာသည္။ ဒႆဂီရိ စစ္ကူတိုက္ေသာေၾကာင့္ သိၾကားတပ္ပ်က္ေလသည္။ ထိုအခါ အသုရာက ရထားပ်ံ ကို လက္ေဆာင္အပ္ႏွင္းသည္။
ဂႏၶဗၺနတ္သမီး စုေတခန္း
ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးလာေသာ ဒႆဂီရိသည္ ထင္တိုင္းႀကဲလာသည္။ တခါတြင္ ေနနတ္သားႏွင့္ သစၥာထားၿပီးေသာ ဂႏၶဗ နတ္သမီးအား ႏိုင္ထက္ျပဳေလေသာအခါ နတ္သမီးက ျဖစ္ေလရာဘဝ၌ ဒႆဂီရိ ကို ႏိုင္ရပါေစ ဟု က်ိန္ဆိုၿပီး မီးပံုတြင္ စုေတေလသည္။ က်ိန္စာကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ဒႆဂီရိက ထိုမီးပံုကို ဘီလူးအမတ္တေယာက္အား ေစာင့္ၾကပ္ခိုင္းသည္။ တေန႔တြင္ မီးပံုေနရာမွ ၾကာဖူးထြက္လာေသာေၾကာင့့္ ဘီလူးအမတ္က ဒႆဂီရိထံ ေလွ်ာက္တင္၏။ ဒႆဂီရိ က ထို ၾကာဖူးကို ေက်ာက္သတၱာတြင္ထၫ့္ကာ သမုဒၵရာတြင္ ပစ္ခ်ေစသည္။ နတ္တို႔က ထိုေက်ာက္ေသတၱာကို မိတၳိလာျပည္ မဟာဇနကၠမင္း ၏ လယ္ေျမသို႔ ေရႊ႕လိုက္သည္။
ဇနကၠမင္း လယ္ထြန္မဂၤလာဆင္းခန္း
ဇနကၠမင္း လယ္ထြန္မဂၤလာဆင္းခ်ိန္တြင္ ထြန္သြားခတ္မိ၍ ေက်ာက္ေသတၱာ ေပၚ၏။ ေက်ာက္ေသတၱာအတြင္း ၾကာဖူးမွ ျဖစ္ေသာ ကေလးမငယ္ကိုရေသာ္ သားေတာ္ သမီးေတာ္ မရွိေသာ ဇနကၠမင္းက သီတာ ဟု အမည္ေပး၍ ေမြးစားေလသည္။
သိၾကားျဗဟၼာေတြ႕ခန္း၊ နတ္သက္ေႃခြခန္း
ဒႆဂီရိသည္ ေျမအျပင္တြင္သာမက ေအာက္နတ္ျပည္မ်ားအထိ ေသာင္းက်န္းလာေသာအခါ သိၾကားမင္းသည္ ျဗဟၼာမင္းထံ သြား၍ ဒႆဂီရိအား ေပးဖူးေသာ ဆုကို ေမးကာ နတ္သဘင္အစည္းအေဝး၌ နတ္ ၄ ပါး အား ဒႆဂီရိကို ႏွိမ္နင္းရန္ တာဝန္ေပးေလသည္။ ထိုနတ္ ၄ ပါးသည္ လူ႔ျပည္တြင္ ဝင္စားကာ ဒႆဂီရိအား ႏွိမ္နင္းရန္အတြက္ နတ္သက္ေႁခြေလသည္။
အျခားေသာ နတ္သားအခ်ဳိ႕လည္း ကိႆကိႏၷာတြင္ ေမ်ာက္အျဖစ္ဝင္စားကာ ဒႆဂီရိကို ႏွိမ္နင္းရန္ မိမိတို႔သေဘာျဖင့္ နတ္သက္ေႁခြၾကသည္။
အယုဒၶယ သားဆုပန္ခန္း၊ ဖြားေတာ္မူခန္း
အယုဒၶျပည္ ဒ႒ရ႒ ဘုရင္ ၏ မိဘုရား သံုးပါး၌ သားသမီးမထြန္းကားသျဖင့္ သားဆုပန္ၾကသၫ့္အခါ သိၾကားမင္းက အဗႏၱရသရက္သီး ႏွစ္လံုးကို ဒ႒ရ႒အား ေပးသည္။ ဒ႒ရ႒ က မိဘုရားႀကီးအား တစ္ လံုး၊ အငယ္ဆံုးမိဘုရားအား တစ္ လံုး ေပးလိုက္သည္။ မိဘုရားႏွစ္ပါးက သရက္သီးမရရွာေသာ မိဘုရားလတ္ ကို တျခမ္းစီ မွ်ေပးသည္။ သရက္သီး စားၿပီးေသာ မိဘုရားမ်ား တြင္ သေႏၶရၿပီး ရာမ၊ လကၡဏ၊ ဘတရ ႏွင့္ သတၱဳ႐ုဃန တို႔ဖြားေလသည္။
